شاعر : هستی محرابی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن قالب شعر : غزل
تـا مـاهِ عــزا جـلـوه کـنـد از افـقِ غــم ازداغِ حسین مرثیهخوان میشود عالم
خـورشید غـمین میشود و مـاه مکـدّر گو محـشرِکبراست وَ یا صیحۀ اعـظم
غـم پـردۀ نیـلی بکـشد ارض وسما را برپـا بـشود عـرشِ خـدا مجـلـسِ مـاتم
دریا به خـروش آید و کـوهها مـتلاشی زین غـصه سیهپـوش شود عـالم وآدم صد وای دریغا نه فقط مسجد ومحراب انگـارقـیامت شد وعـالـم هـمه درهـم
زین واقعه گر پرده فـتَد از رُخِ محشر کـم هـست قِـبالِ غـمِجـانـسـوزِمـحـرّم
بَس داغ گلِ فاطمه جانکاه وثقیل است پس هرچه بـلا بـارد اگـرهست مسـلّم
وقتیکه خدا از غمِ او مرثیه خوان استکی میشود اینواقعـه راکرد مجـسّم!